اين گزارش بار ديگر صلح‌آميز بودن فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران را تائيد و بر تعهد تهران بر همکاري با آژانس بين‌المللي انرژي اتمي صحه گذاشته است.

«رضا نجفي» نماينده ايران در آژانس بين‌المللي انرژي اتمي در واکنش به انتشار گزارش تازه آژانس به خبرگزاري فارس گفت: «گزارش جديد آژانس بار ديگر ضمن اعلام عدم انحراف در برنامه هسته‌اي ايران از راستي آزمايي اجراي کامل تمامي اقدامات داوطلبانه بر اساس توافق ژنو و تمديد آن خبر داده است.

وي افزود: «مديرکل آژانس در گزارش خود ضمن تشريح تمامي فعاليتهاي هسته‌اي در سايتهاي ايران که نشان از شفافيت کامل ايران دارد، بر اجراي کامل 16 اقدام عملي از سوي ايران صحه گذاشته و تاييد کرده است که اجراي دو اقدام عملي باقيمانده نيز شروع شده است.»

آقاي نجفي ادامه داد: «بخش‌هاي تکراري گزارش که اشاره به قطعنامه‌هاي غيرقانوني شوراي امنيت و يا اتهامات بي پايه و اساس عليه برنامه هسته اي ايران دارد قبلا از سوي کشورمان مردود اعلام شده است.»

وي افزود: «در خصوص موضوعات گذشته ايران با ارائه اسناد و اطلاعات در خصوص چاشني‌هاي ايمن انفجاري ثابت نموده است که کاربرد اين چاشني‌ها در ايران براي صنايع نفت و گاز است و آژانس بر اين امر صحه گذاشته و آن را ناهمخوان با رويه صنايع تخصصي ندانسته است از ديد ايران اين موضوع که يکي از پايه هاي اتهامات بي اساس عليه ايران است بسته شده است. در مورد ساير موضوعات گذشته در قالب 5 اقدام عملي فاز سوم بحث هاي جدي بين ايران و آژانس آغاز شده و قرار است ادامه يابد.»

او در پايان گفت: «ايران قبلا به آژانس اعلام کرده بود که با توجه به پيچيده بودن موضوعات مورد بحث اجراي کامل 5 اقدام تا 25 اوت عملي نيست و لذا آژانس در گزارش خود نسبت به اين موضوع ابراز نگراني نکرده است چون قبلا از آن آگاه بوده است. پس از بسته شدن اين موضوعات امکان بررسي موضوعات جديد ديگر نيز وجود دارد.»

متن کامل گزارش مدير کل در ادامه آمده است:

GOV/2014/43

5 سپتامبر 2014

اجراي توافقنامه پادمان‌هاي معاهده منع اشاعه و مجوزهاي مربوطه شوراي امنيت در جمهوري اسلامي ايران

گزارش مدير کل

تحولات اصلي

• ايران تا ضرب‌الاجل 25 اوت 2014 که مورد توافق قرار گرفته بود، يکي از پنج اقدام عملي مورد توافق با آژانس در ماه مي 2014 در جريان سومين گام چارچوب همکاري را اجرا کرده است. ايران همچنين دو اقدام از 5 اقدام مورد توافق را پس از ضرب‌الاجل انجام داده و مذاکرات با آژانس بر سر دو اقدام عملي ديگر را آغاز کرده است.

• آژانس درخواست کرده است که ايران تا تاريخ 2 سپتامبر 2014 اقدامات عملي جديدي را که بايد در گام بعدي مرتبط با چارچوب همکاري اجرايي شود، ارائه کند. اقدامات عملي جديد هنوز ارائه نشده‌اند.

• آژانس به نظارت و راستي‌آزمايي در رابطه با اقدامات مرتبط با هسته‌اي تعيين‌شده در برنامه مشترک اقدام با توجه بر اساس تمديد صورت‌گرفته، ادامه داده است.

• از زمان اجرايي شدن برنامه مشترک اقدام، ايران  به غني‌سازي UF6 (هگزافلورايد اورانيوم) با غناي بالاتر از 5 درصد U-235 در هيچ‌يک از تأسيسات اعلام‌شده خود نپرداخته است. در نتيجه کاهش سطح غنا و تبديل صورت گرفته در طول اين دوره، ايران ديگر هيچ ذخيره UF6 غني‌شده تا سطح U-235 20درصد، ندارد.

• در حالي که غني‌سازي UF6 تا سطح U-235 5درصد با روندي مشابه آنچه که در گزارش پيشين مدير کل اعلام شده، ادامه دارد، با توجه به اينکه ايران تبديل بخشي از مواد هسته‌اي خود در کارخانه پودر UO2 غني‌شده (EUPP) را آغاز کرده است، مقدار اين مواد در فرم UF6 غني‌شده تا سطح U-235 به 7765 کيلوگرم کاهش يافته است.

• هيچ سازه اصلي جديدي در راکتور IR-40 (راکتور 40 مگاواتي آب سنگين اراک) نصب نشده و هيچ فرايند توليد و آزمايش سوختي نيز براي اين راکتور صورت نگرفته است.

• فراهم سازي دسترسي کنترل شده آژانس به کارگاه هاي مونتاژ سانتريفيوژ، کارگاه هاي توليد روتور سانتريفيوژ و تأسيسات ذخيره سازي همچنان ادامه دارد.

مقدمه

اين گزارش دبيرکل آژانس بين‌المللي هسته‌اي به شوراي حکام و شوراي امنيت سازمان ملل در زمينه اجراي موافقتنامه پادماني ان پي تي(NPT) و بندهاي مربوط به قطعنامه‌هاي شوراي امنيت که در خصوص جمهوري اسلامي ايران تنظيم شده است، مي‌باشد.

۱- در اين گزارش اطلاعاتي در خصوص اجراي اقدامات مربوط به «بيانيه مشترک چهارچوب همکاري» و برنامه اقدام مشترک آورده شده است؛ همچنين در ضميمه اين گزارش، اطلاعات به روز شده در خصوص اجراي «اقدامات داوطلبانه» مورد توافق ايران در برنامه اقدام مشترک مورد اشاره قرار گرفته است.

۲- شوراي امنيت سازمان ملل نيز اين امر را تصديق کرده که گام هايdي (اقداماتي) که شوراي حکام در قطعنامه‌هاي خود از ايران خواسته است،‌ براي ايران لازم الاجرا هستند. بندهاي مربوط به قطعنامه‌هاي پيشين شوراي امنيت سازمان ملل متحد نيز که ذيل بند هفتم منشور ملل متحد تصويب شده، همگام با شرايط مندرج در قطعنامه‌هاي مذکور، لازم الاجراء است. ايران مي‌بايست تکاليف و الزامات را به طور کامل اجرايي کند تا جامعه بين‌الملل را از ماهيت صرفاً صلح آميز برنامه هسته‌اي خود مطمئن کند.

۳- همانطور که در گزارش‌هاي پيشين نيز قيد شده، ايران و آژانس بين المللي انرژي اتمي در تاريخ 11 نوامبر 2013، «بيانيه مشترک چهارچوب همکاري» را امضاء کردند. در اين چهارچوب همکاري، ايران و آژانس توافق کردند که در جهت راستي آزمايي‌هاي آژانس براي حل موارد موجود در گذشته و حال، همکراي بيشتري داشته باشند و اين اقدامات را به صورت گام به گام پيش ببرند.

۴- همانطور که در گزارش‌هاي پيشين نيز قيد شده، کشورهاي چين، فرانسه، آلمان، فدراسيون روسيه، انگليس و آمريکا در اقدامي جداگانه، در خصوص برنامه مشترک اقدام با ايران توافق کردند. در اين برنامه ذکر شده بود که «هدف از اين مذاکرات، رسيدن به راه حلي جامع، بلند مدت و مورد توافق طرفين براي ايجاد اطمينان در جهان از ماهيت صرفاً صلح آميز برنامه هسته اي ايران است. بر اساس برنامه مشترک اقدام که از تاريخ 20 ژانويه سال 2014 اجرايي شد، اولين گام داراي محدوديت زماني 6 ماهه خواهد بود و در صورت توافق طرفين، اين زمان تا 6 ماه ديگر قابل تمديد خواهد بود. بر اساس درخواست کشورهاي 1+5 و ايران و نظر به حمايت شوراي حکام (براي رسيدگي به دسترسي ايران به ذخائر پولي خود)، آژانس در حال پايش موارد هسته‌اي ضروري و راستي آزمايي‌هاي مرتبط با برنامه اقدام مشترک مي‌باشد.

۵- ايران و اعضاء گروه ۱+۵ در مورخ ۲۴ جولاي سال ۲۰۱۴ تقاضايي را مبني بر تمديد برنامه مشترک اقدام و برداشتن گام‌هاي ضروري مرتبط با نظارت‌لازم در زمينه رصد برنامه‌هاي هسته‌اي ايران تا تاريخ ۲۴ نوامبر را از آژانس بين‌المللي اتمي تقاضا کردند.

۶- بر اساس تاييد هئيت حکام در نشست مورخ ۲۴ ژانويه سال ۲۰۱۴، آژانس بين‌المللي اتمي کار نظارت و تاييد موارد مقرر شده در طرح مشترک اقدام را بر عهده گرفته و بنابر آن آژانس بين‌المللي اتمي اجراي کار بازرسي و تاييد اين موضوع را خواهد پذيرفت. در اين رابطه مبلغ يک ميليون يورو در زمينه تمديد برنامه مشترک اقدام مورد نياز بود و در سپتامبر سال ۲۰۱۴ حدود ۳۰۰ هزار يورو بدين کار اختصاص داده شده است.

۷- اين گزارش پيشرفت‌هاي حاصله نسبت به گزارش پيشين مدير کل (GOV/2014/28) و نيز موارد ديگر را شامل مي‌شود.

B. تشريح موضوعات حل نشده

۸- در نوامبر 2011، قطعنامه GOV/2011/69 شوراي حکام، تاکيد کرده است که ايران و آژانس بايد گفت‌وگوها براي حل فوري تمامي موضوعات اساسي باقي مانده را افزايش دهند. اين مذاکرات بايد با هدف ارائه توضيحاتي درباره موضوعاتي نظير دسترسي به تمامي اطلاعات مربوطه، اسناد، سايت‌ها، ‌مواد و افراد در ايران باشد. شوراي حکام در قطعنامه GOV/2012/50 به تاريخ سپتامبر 2012، اعلام کرد که همکاري ايران با درخواست‌هاي آژانس جهت حل تمامي موضوعات باقي‌مانده ضروري و فوري است، تا اطمينان بين‌المللي درباره ماهيت منحصرا صلح‌آميز برنامه هسته‌اي ايران احيا شود.

۹- از زمان انتشار گزارش پيشين مديرکل که به درخواست آژانس تنظيم شده بود، ايران تاکنون چند مورد شفاف‌سازي اضافي را در خصوص چاشني‌هاي انفجاري «بريج واير (EBW)» انجام داده است، اين اقدامات در راستاي اقدامات عملياتي در گام دوم «چهارچوب همکاري‌ها» اجرايي شده است (مراجعه کنيد به بند 65 در سطور ذيل). بر اساس تحليل اطلاعات ارائه شده از سوي ايران در خصوص 6 اقدام عملياتي ديگر مربوط به گام دوم «چهارچوب همکاري‌ها»، آژانس هنوز مسئله باقي مانده‌اي در اين بخش نيافته است.

۱۰- در راستاي ارتقاي سطح گفت‌وگوها و همکاري‌ها ميان ايران و آژانس، مديرکل در تاريخ 17 اوت 2014، با جناب آقاي حسن روحاني، رئيس جمهوري اسلامي ايران، جناب آقاي علي اکبر صالحي، معاون رئيس‌جمهور و رئيس سازمان انرژي اتمي ايران و جناب آقاي محمدجواد ظريف، وزير امور خارجه ايران در تهران ديدار کرد. در اين ديدارها، مديرکل بر اهميت اجراي به موقع «چهارچوب همکاري‌ها» تأکيد کرد. وي همچنين به بيانيه ايران و ابراز تعهد راسخ مقامات بلندپايه ايراني نسبت به اجراي «چهارچوب همکاري‌ها» اشاره کرد. مديرکل بر ابراز تمايل ايران به سرعت بخشيدن به روند حل مسائل باقي مانده نيز اشاره کرد.

۱۱- در خصوص چاشني‌هاي انفجاري «بريج واير (EBW)»، مدير کل خاطرنشان کرد که ايران در اوايل سال 2000 ميلادي، اطلاعات و توضيحاتي را به آژانس در خصوص قصد خود براي طراحي چاشني‌هاي ايمن ارائه داده است. وي به اطلاعات و توضيحات ارائه شده پس از سال 2007 نيز اشاره کرد و گفت که اطلاعات ارائه شده به آژانس که به کاربرد چاشني‌هاي انفجاري «بريج واير (EBW)» در صنايع نفت و گاز مربوط مي‌شد، با کاربردهاي تخصصي صنعتي همخواني نداشته است. وي افزود، آژانس ميبايست تمامي مسائل باقي‌مانده از قبل را مورد بررسي قرار دهد، ار جمله «چاشني‌هاي انفجاري «بريج واير (EBW)». آژانس تمامي اين موارد را به مثابه يک سيستم مي‌بيند و کل اين سيستم را به عنوان يک مجموعه کلي مورد ارزيابي قرار مي‌دهد.

12- در طول نشست‌هاي فني در تهران در تاريخ 16 و 17 اوت 2014، مقامات ايراني و آژانس در مورد نحوه حرکت رو به جلو با اقدامات عملي کنوني از جمله پنج اقدام عملي سومين گام چارچوب همکاري‌هاي مورد توافق در ماه مي 2014، بحث و گفت‌وگو کردند. آژانس همچنين پيشنهاد بحث بر سر اقدامات عملي جديد را که بايد به عنوان گام بعدي چارچوب همکاري، اجرايي شوند، مطرح کرد.

13- در تاريخ 13 اوت 2014، آژانس چهار نامه با هدف پيشبرد روند همکاري‌ها به ايران ارسال کرد. آژانس از جمله پيشنهاد کرد که پيش از پايان ماه اوت، نشستي در تهران برگزار شود تا ايران و آژانس پنج اقدام عملي سومين گام چارچوب همکاري را حل کنند. آژانس همچنين ايران را دعوت کرد تا اقدامات عملي تازه‌اي براي رفع نگراني‌هاي اظهار‌شده از سوي آژانس در ضميمه گزارش GOV/2011/65، ارائه کند.

14- ايران سه اقدام از پنج اقدام عملي مورد توافق با آژانس در سومين گام چارچوب همکاري را اجرايي کرده است که دو مورد از آن‌ها پس از ضرب‌الاجل مورد توافق يعني 25 اوت 2014 ، به نحو زير اجرايي شده است:

• اطلاعات مورد توافق دوجانبه ارائه و يک بازديد فني از يک مرکز تحقيقات و توسعه سانتريفيوژ را ترتيب داده شد (در تاريخ 30 اوت 2014).

• اطلاعات مورد توافق دوجانبه ارائه شده و دسترسي مديريت‌شده به کارگاه‌هاي مونتاژ سانتريفيوژ، کارگاه‌هاي توليد روتور سانتريفيوژ و تأسيسات ذخيره‌سازي فراهم آمد (تازه‌ترين بازرسي در تاريخ 18، 19 و 20 اوت صورت گرفت).

• رهيافت پادمان‌هاي رآکتور IR-40 جمع‌بندي شد (در تاريخ 31 اوت 2014).

آژانس تائيد مي‌کند که ايران اين اقدامات عملي را در سومين گام چارچوب همکاري اجرايي کرده و آژانس در حال تحليل اطلاعات ارائه‌شده از سوي ايران است.

15- در نامه‌اي به تاريخ 28 اوت 2014، ايران از جمله آمادگي خود را براي ميزباني يک نشست فني با آژانس در تهران در تاريخ 31 اوت 2014، اعلام کرد. در اين نشست، ايران مذاکرات با آژانس بر سر دو اقدام عملي ديگر گام سوم چارچوب همکاري مربوط به انفجارهاي مقياس بزرگ و محاسبات ترابرد نوترون (ضميمه 1 را ببينيد) را آغاز کرد. توافق شد تا نشست فني ديگر صورت گيرد.

16- ايران در نامه فوق‌الذکر به تاريخ 28 اوت 2014، همچنين پيشنهاد کرد پيش از تعيين هر اقدام جديدي، نقشه راهي طراحي شود. آژانس در پاسخ به اين نامه، در تاريخ 4 سپتامبر 2014 بر دعوت خود از ايران (بند 13 را ببينيد) براي ارائه بدون تأخير اقدامات عملي جديد در رابطه با چارچوب همکاري در راستاي پاسخگويي به نگراني‌هاي ابراز شده در ضميمه گزارش GOV/2011/65، تأکيد کرد. اقدامات عملي جديد هنوز ارائه نشده است.

17- تعامل ايران با آژانس، از جمله ارائه اطلاعات و تحليل‌هاي جاري آژانس، به آژانس در دستيابي به فهمي بهتر از برنامه هسته‌اي ايران کمک مي‌کند.

C. تاسيسات اعلام شده تحت نظارت پادماني ايران

18- بر اساس توافق نامه پادماني با ايران، اين کشور 18 مورد از تاسيسات هست‌ اي خود و 9 مکان ديگر را که در آن جا مواد هسته‌اي به طور عادي مصرف مي‌شوند به آژانس بين المللي اتمي اعلام داشته است. با وجود اين که برخي فعاليت‌هاي ايران در برخي از تاسيسات هسته‌اي مغاير با قطعنامه‌هاي شوراي حکام و شوري امنيت سازمان ملل متحد است و در ذيل عنوان شده است، آژانس بين المللي انرژي اتمي به راستي‌آزمايي در زمينه عدم انحراف ايران در اين تاسيسات ادامه خواهد داد.

D. فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي

19- در مغايرت با قطعنامه‌هاي شوراي حکام و آژانس بين‌المللي هسته‌اي، ايران تمامي فعاليت‌هاي غني‌سازي و فعاليت‌هاي مرتبط با آن در تاسيسات مشخص کرده خود را به حالت تعليق درنياورده است. البته , از مورخ 20 ژانويه سال 2014 ايران UF6( کيک زرد) غني شده بالاي 5% (اورانيومU-235 )را توليد نکرده است و همچنين ذخاير کيک زرد غني شده 20% خود را کاسته است. تمامي فعاليت‌هاي مرتبط با غني‌سازي در تاسيسات اعلام شده از سوي ايران تحت پادمان آژانس است و تمام مواد هسته‌اي، ابشارهاي نصب شده و سايت‌هاي تغذيه و ويتدراوال در آن تاسيسات تحت نظارت و شمول آژانس قرار دارند.

20- ايران اعلام کرده است که هدف از غني‌سازي UF6 تا سطح 5 درصد، توليد سوخت براي تاسيسات هسته‌اي اين کشور است. ايران همچنين گفته است که غني‌سازي  UF6 تا سطح 20 درصد نيز با هدف تامين سوخت رآکتورهاي تحقيقاتي انجام مي‌شود.

21- ايران در تاسيسات اعلام شده خود موارد ذيل را تهيه کرده است:

• 12772 کيلوگرم ( 795 کيلوگرم از زمان گزارش قبلي مديرکل) کيک زرد غني شده تا ميزان 5% که 7765 کيلوگرم از آن به صورت کيک زرد غني شده تا ميزان 5% باقي مانده است( 710 کيلوگرم کمتر از زمان گزارش قبلي مديرکل) و بقيه پيش‌تر پردازش شده است.

• از زماني که ايران غني‌سازي تا سطح 20 درصد را متوقف کرده است، تمام 447.8 کيلوگرم اورانيوم 20 درصد غني‌شده خود را ترقيق کرده و يا به اکسيد اورانيوم تبديل کرده است.

D1. نطنز

22- تأسيسات غني‌سازي سوخت: تأسيسات غني‌سازي سوخت (FEP) تأسيسات سانتريفيوژي غني‌سازي است براي توليد اورانيوم با غناي پايين (LEU) که تا 5% U-235 غني‌سازي شده باشد. اين تأسيسات اولين‌بار در سال 2007 عملياتي شد. اين تأسيسات به دو اتاق توليد A و B تقسيم مي‌شود. طبق اطلاعات طراحي که ايران تسليم نموده است، هشت واحد، که هريک شامل 18 آبشارک هستند، براي اتاق توليد A برنامه‌ريزي شده‌اند که در مجموع حدود 25000 سانتريفيوژ در 144 آبشارک است. در حال حاضر، يک واحد داراي سانتريفيوژهاي IR-2m و پنج واحد داراي سانتريفيوژهاي IR-1 هستند و دو واحد ديگر هيچ سانتريفيوژي ندارند. ايران همچنان بايد اطلاعات طراحي مربوطه را براي اتاق توليد B ارائه دهد.

23- درباره واحد داراي سانتريفيوژهاي IR-2m از تاريخ 13 آگوست 2014، موقعيت از گزارش پيشين مديرکل تغييري نکرده است: شش آبشارک با سانتريفيوژهاي IR-2m به تمامي نصب شده‌اند، هيچ يک از اين آبشارک‌ها را UF6 طبيعي تغذيه نشده اند، و کار نصب مقدماتي براي 12 آبشارک ديگر IR-2m در واحد به اتمام رسيده است.

24- در پنج واحد داراي سانتريفيوژهاي IR-1، از تاريخ 13 آگوست 2014، موقعيت از گزارش پيشين مديرکل تغييري نکرده است: 90 آبشارک به تمامي نصب شده است که از ميان آن‌ها 54 آبشارک با UF6 طبيعي تغذيه شده است. چنان که پيش‌تر گزارش شده، کار نصب مقدماتي براي 36 آبشارک IR-1 در دو واحدي که سانتريفيوژ ندارند به اتمام رسيده است.

25- از تاريخ 12 آگوست 2014، ايران از آغاز فرآيند توليد در فوريه 2007، 141513  کيلوگرم UF6 طبيعي در آبشارک‌ها در تأسيسات غني‌سازي سوخت تغذيه کرده است و در مجموع 12464 کيلوگرم UF6 توليد کرده که تا 5% U-235 غني‌سازي شده‌اند.

26- در 17 آگوست 2014، ايران به آژانس اطلاع داد که حدود 4118 کيلوگرم UF6 را که تا 2% U-235 غني‌سازي شده اند ترکيب‌شکني کرده و به اورانيوم طبيعي کاهش مي‌دهد.

27- طبق نتايج تحليل نمونه‌هاي زيست‌محيطي که از تأسيسات غني‌سازي سوخت و گرفته شده و نيز ديگر فعاليت‌هاي وارسي، آژانس نتيجه گرفت که اين تأسيسات مطابق گزارش ايران در پرسش‌نامه اطلاعات طراحي مربوطه (DIQ) اعلام کرده، عمل مي‌کنند.

28- تأسيسات آزمايشي غني‌سازي سوخت: تأسيسات آزمايشي غني‌سازي سوخت (PFEP) يک تأسيسات توسعه و تحقيق (R&D) و توليد آزمايشي LEU است که براي اولين بار در اکتبر 2003 عملياتي شده است. اين تأسيسات شش آبشارک را در خود دارد و به دو منطقه تقسيم شده است: منطقه‌اي که ايران براي توليد UF6 که تا 20% U-235 (آبشارک‌هاي 1 و 6) غني‌سازي مي‌شوند طراحي کرده، و منطقه‌اي که ايران براي توسعه و تحقيق (آبشارک‌هاي 2، 3، 4، و 5) طراحي کرده است.

29- حوزه توليد: چنان که در گزارش پيشين مدير کل اشاره شد، ايران تغذيه آبشارک‌هاي 1 و 6 را با UF6 که تا 5% U-235 غني‌سازي شده‌اند متوقف کرده، و در عوض آن‌ها را با UF6 طبيعي تغذيه مي‌کند. در 8 فوريه 2014، ايران بخش‌هايي از پرسشنامه اطلاعات طراحي مربوطه (DIQ) را به‌روز کرد و در آن بيان نمود که اندازه‌گيري‌هايي «به علت تغيير سطح غني‌سازي» انجام داده، و اين اندازه‌گيري‌ها به صورت موقت و در طول تکميل گام اول JPA انجام شده‌اند.

30- تا تاريخ 20 ژانويه 2014، زماني که ايران توليد UF6 با غناي اورانيوم 235 بيست‌درصد را متوقف کرد، ايران مجموعا از فوريه 2010 که توليد آبشارهاي 1 و 6 آغاز شد، به آن‌ها 1630.8 کيلوگرم UF6 تزريق کرده . مجموعا 201. کيلوگرم UF6 غني‌شده تا سطح اورانيوم 235 بيست درصد، توليد کرده، که تمام اين مواد از پروسه خارج شده و به تائيد آژانس رسيده است. بين 20 ژانويه 2014 و 18 اوت 2014، ايران 519.2 کيلوگرم از UF6 طبيعي را به آبشارهاي نسل 1 و 6 در تاسيسات آزمايشي تزريق کرده و در مجموع 49.7 کيلوگرم UF6  غني شده 235 تا سطح 5 درصد توليد کرده است.

31- حوزه تحقيق و توسعه؛ از زمان گزارش قبلي مديرکل آژانس، ايران به طور متناوب UF6 را به سناتريفيوژهاي IR6 و به سانتريفيوژهاي IR1، IR-2M، IR-4 و IR-6 تغذيه کرده است؛ گاهي به ماشينهاي تکي و گاهي به آبشارهاي سايزهاي مختلف. سانتريفيوژهاي IR-5 هنوز با UF6 تغذيه نشده است. همانطور که در گزارش پيشين مدير کل عنوان شد، آژانس همچنين «بسته‌اي» جديد مشاهده کرده که در محل نصب شده، اما هنوز اتصالي به آن وجود ندارد.

32- بين 6 مه 2014 و 18 اوت 2014، بالغ بر 397.8 کيلوگرم از UF6 طبيعي به سانتريفيوژها در حوزه هاي تحقيق و توسعه تغذيه شده است اما هيچ اورانيوم با غناي پائيني از آن به عنوان محصول برداشت نشده و خروجي در پايان پروسه، بازترکيب شده است.

33- بين 20 ژانويه 2014 و 20 جولاي 2014، ايران 108.4 کيلوگرم از ذخاير UF6 غني‌شده تا سطح اورانيوم 235 بيست درصد خود را، کاهش داده است.

34- بر اساس نمونه‌هاي محيطي گرفته شده از PFEP و ديگر اقدامات راستي‌آزمايي، آژانس به اين نتيجه رسيد که اين تأسيسات منطبق با پرسشنامه اطلاعات طراحي مربوطه، ارائه شده از سوي ايران، فعاليت کرده است.

D2. فردو

35- کارخانه توليد سوخت فردو: فردو بر اساس پرسش‌نامه اطلاعات طراحي 18 ژانويه 2012، يک سايت غني‌سازي کيک زرد به‌وسيله سانتريفيوژ تا سطح 20 درصد و 5 درصد است. اين تاسيسات، که اولين بار در سال 2011 مورد استفاده قرار گرفت، براي 2976 سانتريفيوژ در 16 آبشار طراحي شده که به واحد 1 و واحد 2 تقسيم مي‌شوند. تاکنون، تمام سانتريفيوژهاي نصب شده در فردو از نوع نسل 1 است. در تاريخ 8 فوريه 2014، ايران پرسش‌نامه اطلاعات طراحي مربوط به فردو را به‌روزرساني و اعلام کرد که اقداماتي را براي تغيير سطح غني‌سازي در فردو انجام داده است. در اين پرسش‌نامه تصريح شده بود که اين اقدامات، موقتي و در چارچوب فاز اول برنامه مشترک اقدام است.

36- همان‌طور که در گزارش‌هاي پيشين دبيرکل نيز تصريح شده است،‌ ايران تزريق UF6 با غناي 5درصد اورانيوم 235 به چهار آبشار از آبشارهاي موجو در واحد شماره 2 تأسيسات فردو را که قبلا به اين منظور ساخته شده بوده است، متوقف کرده و در حال حاضر، UF6 طبيعي را به اين آبشارها تزريق مي‌کند. از زمان اجرايي شدن برنامه اقدام مشترک، ايران اين آبشارها را ديگر به صورت متصل به هم، مورد استفاده قرار نداده است. UF6 به هيچ يک از 12 آبشار ديگر موجود در تأسيسات فردو نيز تزريق نشده است.

37- در نتيجه راستي آزمايي فيزيکي فهرست از سوي ايران که در ماه نوامبر سال 2013 توسط آژانس و در تأسيسات فردو انجام شد، آژانس با وجود عدم قطعيتي که به صورت معمول در اندازه‌گيري‌هاي به‌عمل آمده از چنين تأسيساتي وجود دارد، فهرست اعلام شده از سوي ايران در مورخ 20 ژانويه 2014 را تأييد مي‌کند.

38- در تاريخ 20 ژانويه سال 2014 که توليد UF6 با غناي 20 درصد اورانيوم 235 از سوي ايران متوقف شد،‌ ايران از زمان شروع توليد در سال 2011، 1806 کيلوگرم UF6 با غناي 5درصد اورانيوم 235 را به آبشارهاي تأسيسات فردو تزريق کرده و جمعاً 245.9 کيلوگرم UF6 با غناي 20 درصد اورانيوم 235 توليد کرده است. آژانس اين امر را تصديق مي‌کند که تمامي UF6 با غناي 20 درصد اورانيوم 235 از آن تاريخ،‌ از روند توليد کنار گذاشته شده‌اند. در خلال روزهاي 20 ژانويه 2014 و 17 اوت 2014، ‌ايران 1349.7 کيلوگرم UF6 طبيعي به آبشارهاي تأسيسات فردو  تزريق کرده و جمعاً 142.7  کيلوگرم UF6 با غناي 5درصد اورانيوم 235 توليد کرده است.

39- بر اساس نتايج آناليز نمونه‌هاي محيطي گرفته شده در تأسيسات فردو و نظر به ديگر راستي آزمايي‌هاي انجام شده،‌آژانس به اين نتيجه رسيده است که فعاليت تأسيسات فردو منطبق با اعلام ايران و اطلاعات مندرج در پرس‌شنامه اطلاعات طراحي مربوطه بوده است.

D3. ساير فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي

40- ايران همچنان به آژانس اجازه مي‌دهد تا به صورت مديريت شده به کارگاه‌هاي توليد سانتريفيوژ، کارگاه‌هاي توليد روتور و انبارها دسترسي داشته باشد. اين دسترسي و همچنين دريافت اطلاعات توافق شده، در پي توافق بر سر چارچوب همکاري از سوي ايران تدارک ديده شده است. (پاراگراف 14 را ببينيد) به عنوان بخشي از اين دسترسي مديريت شده، ايران موجودي روتورهاي سانتريفيوژ خود را که براي جايگزيني سانتريفيوژهاي خراب شده در نظر گرفته شده‌اند، به آژانس اعلام مي‌کند. آژانس اطلاعات ارائه شده توسط ايران را آناليز کرده و پس از درخواست، به شفاف‌سازي‌هاي جديدي هم دست يافته است. از زمان اجراي برنامه مشترک اقدام و با آناليز تمام اطلاعات ارائه شده از سوي ايران و همچنين با دسترسي مديريت شده و ساير اقدامات مرتبط با راستي‌ازمايي انجام شده توسط آژانس، آژانس مي‌تواند تاييد کند که ايران تنها براي جايگزيني سانتريفيوژهاي خراب شده، روتور سانتريفيوژ توليد مي‌کند.

41- پيرو يکي از اقدامات عملي توافق شده در چهارچوب همکاري، همانطور که در بالا نيز اشاره شد (پاراگراف 14)، ايران موافقت کرده تا اطلاعات توافق شده اي را ارائه کند و ترتيبات انجام يک بازديد فني از يک مرکز تحقيق و توسعه سانتريفيوژ را نيز فراهم سازد که اين بازديد در تاريخ 30 اوت 2014 توسط آژانس انجام شد.

E. فعاليت‌هاي بازفرآوري

42- ايران بر اساس قطعنامه‌هاي شوراي حکام و شوراي امنيت ملزم به تعليق فعاليت‌هاي بازفرآوري از جمله تحقيقات و توسعه در اين رابطه شده است. همانطور که پيشتر گزارش شد، ايران در ژانويه 2014 اعلام کرده است که «در طول بازه زماني گام اول (6 ماهه)، وارد مراحل فعاليت‌هاي بازفرآوري يا ساخت تأسيسات قادر به بازفرآوري، نمي‌شود.» ايران در نامه‌اي به تاريخ 27 اوت 2014 به آژانس اعلام کرد که «اقدامات داوطلبانه» منطبق با تمديد برنامه مشترک اقدام، تمديد شده است.

43- آژانس به نظارت خود بر استفاده از سلول‌هاي تابشگر در راکتور تحقيقاتي تهران و تأسيسات توليد راديوايزوتوپهاي زنون، يد و موليبدنوم (MIX) ادامه داده است. آژانس بازرسي و راستي‌آزمايي اطلاعات طراحي (DIV) در راکتور تحقيقاتي تهران را در تاريخ 12 اوت 2014 و همچنين يک راستي‌آزمايي اطلاعات طراحي در تأسيسات توليد راديوايزوتوپ‌هاي زنون، يد و موليبدنوم در تاريخ 13 اوت 2014 صورت داده است. آژانس مي‌تواند تأييد کند که هيچ فعاليت مربوط به بازفرآوري در راکتور تحقيقاتي تهران، تأسيسات توليد راديوايزوتوپ‌ها و نيز ديگر تأسيساتي که آژانس به آنها دسترسي دارد، در جريان نيست.

F. پروژه‌هاي مرتبط با آب سنگين

44- ايران بر خلاف قطعنامه‌هاي شوراي حکام و شوراي امنيت کار بر روي تمام پروژه‌هاي مربوط به آب سنگين را تعليق نکرده است. با اين حال، از زمان اجرايي شدن برنامه اقدام مشترک، ايران نه قطعه مهمي در رآکتور IR-40 نصب کرده و نه بسته‌هاي سوخت هسته‌اي رآکتور IR-40 را در کارخانه توليد سوخت (FMP)، توليد کرده است (بند 57 را ببينيد).

45- رآکتور IR-40: اين رآکتور که تحت پادمان آژانس قرار دارد، يک رآکتور 40 مگاواتي تحقيقاتي آب سنگين است که مي‌تواند 150 مجموعه سوخت اورانيوم طبيعي را دربرگيرد.

46- در تاريخ 11 اوت 2014، آژانس يک DIV در رآکتور اراک انجام داد و متوجه شد که از زمان گزارش قبلي مدير کل، هيچ يک از قطعات اصلي باقي‌مانده رآکتور اراک نصب نشده‌اند. پيرو يکي از اقدامات عملي توافق شده در چارچوب همکاري بين ايران و آژانس (پاراگراف 14)، در تاريخ 31 اوت 2014، ايران و آژانس يک رويکرد مبتني بر پادمان را در خصوص رآکتور اراک مورد توافق قرار دادند.

47- کارخانه توليد آب سنگين: اين کارخانه تأسيساتي براي توليد آب سنگين است، که توان طراحي‌شده توليد سالانه 16 تن آب سنگين سطح رآکتور را داراست.

48- همانطور که پيشتر گزارش شده، هرچند که کارخانه توليد آب سنگين تحت پادمان‌هاي آژانس نيست، اما کارخانه در تاريخ 8 دسامبر 2013 تحت دسترسي مديريت‌شده آژانس قرار گرفته است. ايران همچنين، در طول دسترسي مديريت شده، اطلاعات مربوطه مورد توافق دو جانبه را به آژانس ارائه کرده است. به علاوه، دسترسي به محل ذخيره‌سازي آب سنگين در مجتمع تبديل اورانيوم (UCF) اصفهان، آژانس را قادر ساخت تا آب سنگين را بررسي کند.

G. تبديل اورانيوم و تهيه سوخت

49- ايران در حال انجام فعاليت‌هايي در «مرکز تبديل اورانيوم»، «کارخانه پودر دي‌اکسيد اورانيوم غني‌شده»، «کارخانه توليد سوخت» و «کارخانه ساخت صفحات سوخت» در اصفهان است، که اين فعاليت‌ها با تعهداتش مبني بر تعليق تمام فعاليت‌هاي مربوط به غني‌سازي و پروژه‌هاي مربوط به آب سنگين مغايرت دارد، هرچند که اين تأسيسات تحت پادمان‌هاي آژانس قرار دارد.

50- از زماني که ايران تبديل اورانيوم و تهيه سوخت را در تاسيسات اعلام‌شده خود آغاز کرد:

- 550 تن کيک زرد در يوسي‌اف اصفهان توليد کرده که 163 تن از آنها به کارخانه غني‌سازي سوخت منتقل شده‌اند.

- چهار تن از اورانيوم طبيعي را از يوسي‌اف به EUPP منتقل کرده است. به علاوه، 4.3 تن از اورانيوم 5 درصد غني‌شده را از کارخانه غني‌سازي سوخت به EUPP انتقال داده است.

- 1505 کيلگرم UF6 تا پنج درصد غني شده را وارد پروسه تبديل در EUPP کرده است.

- 53 کيلوگرم از UF6 را وارد پروسه تحقيق و توسعه تبديل سوخت در يوسي‌اف کرده که تا 3.34 درصد غني شده بودند و از آن 24 کيلوگرم UO2 توليد کرده است.

- 337.2 کيلوگرم اورانيوم 20 درصد غني‌شده را در FPFP وارد پروسه تبديل کرده و 162.3 کيلوگرم U3O8 به‌دست آورده است.

51- تاسيسات تبديل اورانيوم (UCF): UCF تاسيساتي جهت تبديل است که از آن براي توليد هگزا فلورايد اورانيوم و دي اکسيد اورانيوم طبيعي از کنستانتره سنگ معدن اورانيوم استفاده مي‌شود. اينگونه برنامه ريزي شده است که در يو سي اف پودر دي اکسيد اورانيوم نيز از هگزافلورايد اورانيوم 235 غني شده تا 5 درصد توليد شود، شمش‌هاي فلزي اورانيوم از تترا فلورايد طبيعي و تحليل رفته توليد شود و تترا فلورايد اورانيوم از هگزافلورايد اورانيوم تحليل رفته توليد گردد.

52- در 26 جولاي 2014، ايران به آژانس اطلاع داد که براي بازيافت اورانيوم از ضايعات جامد و مايع يوسي‌اف دست به فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه خواهد زد.

53- بين 17 و 21 مه 2014، آژانس در يوسي‌اف اقدام به انجام يک PIV کرد که نتايج آن توسط آژانس در دست ارزيابي است.

54- ايران اعلام کرده است که تا تاريخ 10 اوت، 13.8 تن اورانيوم طبيعي UO2 از طريق تبديل UOC توليد کرده است. آژانس در همان تاريخ تاييد کرد که ايران 13.2 تن اوارنيوم طبيعي UO2 را به FMP تبديل کرده است.

55- کارخانه پودر دي‌اکسيد اورانيوم غني‌شده (EUPP): EUPP تاسيساتي است که براي تبديل UF6 تا 5 درصد غني شده به پودر UO2 طراحي شده است. همان‌طور که در گزارش سابق مدير کل اشاره شد، ايران در ماه مه 2014 شروع به استفاده از اين تاسيسات با اورانيوم طبيعي کرد. در تاريخ 30 اوت، ايران 2790 کيلوگرم UF6 به پروسه تبديل تزريق کرد و 167 کيلوگرم اورانيوم از نوع UO2 به دست آورد. در جولاي 2014، کارخانه عمليات خود را آغاز کرد که از آن تاريخ ايران 1505 کيلوگرم UF6 تا 5 درصد غني شده را به پروسه تبديل داده تا UO2 توليد کند.

56- کارخانه توليد سوخت ( FMP): تاسيساتي براي ساخت مجموعه‌هاي سوخت‌هاي هسته‌اي براي رآکتورهاي تحقيقاتي و برقي است (ضميمه 3 را ببينيد).

57- در تاريخ 16 و 17 اوت 2014، آژانس در FMP يک بازرسي و يک  DIV انجام داد و تاييد کرد که ايران همچمنان به تعليق توليد بسته‌هاي سوخت UO2 براي رآکتور اراک ادامه مي‌دهد و تمام بسته‌هاي قبلا توليد شده در FMP باقي مانده‌اند.

58- کارخانه توليد صفحه‌هاي سوختي (FPFP): اف‌پي‌اف‌پي تأسيساتي براي تبديل هگزافلورايد اورانيوم غني‌شده به اورانيوم 235 بيست درصدي به U3O8 و توليد بسته‌هاي سوختي ساخته شده از صفحه‌هاي سوختي حاوي U3O8 هستند.

59- همان‌طور که قبلا گزارش داده شد، ايران در ژانويه 2014 ابراز داشت که که در طول مدت اولين گام توافق ژنو، ايران خط بازتغيير اورانيوم اکسيد شده 20 درصدي به UF6 غني‌شده تا 20 درصد را در اختيار ندارد. در نامه‌اي به تاريخ 27 اوت 2014، ايران اعلام کرد که اين اقدامات داوطلبانه با تمديد برنامه مشترک اقدام، تمديد شده‌اند. در 18 و 19 اوت، آژانس دست به بازرسي و div از FPFP زد و در آن تاييد کرده که خط فرآوري براي بازتبديل UF6 وجود ندارد.

60- آژانس در تاريخ 17 اوت تاييد کرد که ايران در مجموع 337.2 کيلوگرم UF6 20 درصد غني‌شده را به پروسه تبديل در FPFP وارد کرده و 162.3 کيلوگرم اورانيوم به شکل U3O8 حاصل کرده است. آژانس همچنين تاييد کرد که 44 کيلوگرم از اورانيوم به شکا ضايعات مايع و جامد بوده است. باقي‌مانده اورانيومي که به فرآيند تزريق شده، همچنان در فرآيند بوده و هدر رفته است.

61- آژانس در تاريخ 17 اوت 2014، آژانس تاييد کرد که ايران در FPFP يک بسته سوخت آزمايشي و 27 بسته سوخت TRR توليد کرده است. 26 فقره از اين بسته‌هاي سوخت، از جمله بسته آزمايشي، به TRR انتقال يافته است.

62- گزارش‌هاي پيشين ارائه شده توسط مدير کل به موارد باقي‌مانده از ابعاد احتمالي نظامي برنامه هسته‌اي ايران و اقدامات لازم جهت حل موضوعات مزبور را مشخص کرده بود. آژانس همچنان در خصوص وجود ابعاد اعلام نشده هسته‌اي از جمله فعاليت‌هاي سازمان‌هاي نظامي ايران همچون توليد کلاهک هسته‌اي قابل نصب بر روي موشک نگران است. لازم است که ايران در خصوص تمام ابعاد باقي‌مانده با آژانس به‌طور کامل همکاري کند، به‌خصوص ابعادي که به نگراني در خصوص ابعاد نظامي برنامه هسته‌اي ايران دامن مي‌زنند. از جمله اين اقدامات فراهم آوردن دسترسي به تمام پايگاه‌ها، تجهيزات، افراد و مستنداتي است که مورد تقاضاي آژانس هستند .

63-  ضميمه گزارش نوامبر 2011 مدير کل (GOV/2011/65) شامل بررسي و تحليل جزئي از اطلاعاتي بود که تا آن زمان در اختيار آژانس قرار گرفته بودند. بر اساس اين اطلاعات ايران فعاليت‌هايي در خصوص توليد وسيله‌اي انفجاري هسته‌اي انجام داده بود. آژانس به اين نتيجه رسيده که اين اطلاعات در کل صحيح هستند. ايران به نگراني‌هاي آژانس در اين خصوص با اين استدلال که ادعاي مزبور بي‌پايه است، بي‌اعتنايي نموده است. اکنون آژانس به اطلاعاتي دست يافته که آناليز نوامبر 2011 را بيشتر تقويت مي‌کنند.

64- ايران در فوريه 2012 ايران ادعاهاي آژانس بين‌المللي اتمي را بي‌پايه و اساس و اتهام  برشمرد. اين کشور طي نامه‌اي به اين نهاد در تاريخ 28 اوت سال 2014 عنوان کرد که بيشتر موارد طرح شده در ضميه GOV/2011/65 بي اساس بوده و در خود لحاظ کردن نيست.

65- همانطور که در پاراگراف  عنوان شد،  يکي از 7 اقدام اساسي که در مرحله دوم چارچوب همکاري در مورخ 24 مه سال 2014 مورد موافقت قرار گرفت، اين بود که ايران اطلاعات و توضيحات مورد نياز  آژانس را در زمينه «بريج واير» (چاشني‌هاي انفجاري) را فراهم آورد. در اين زمينه همانطور که  ر گزارش قبلي مدير کل آژانس بين‌المللي اتمي ذکر شده بود، اين کشور اطلاعات و توضيحات مورد نياز اين نهاد را در آوريل سال 2014 فراهم کرده و در ضمن در ماه مه 2014 اطلاعات و توضيحات بيشتر را نيز ارائه داشته که شامل ارائه اسناد مورد نياز در مورد بريج واير مي باشد.

66- طي نشست‌هاي فني مورخ 16 و 17 ماه اوت ،آژانس بين‌المللي اتمي و ايران بحث در زمينه برداشتن گام‌هاي عملي در زمينه مبدا مواد منفجره و محاسبات انتقال نوترون را برگزار کردند. همانطور که  در پاراگراف 15 اشاره شد، در نشست فني تهران در تاريخ 31 اوت سال جاري آژانس بين‌المللي اتمي بحث در زمينه اين دو اقدام عملي و توافق در زمينه برگزاري جلسه‌اي ديگر را آغاز شد.

67- آژانس بين‌المللي اتمي بعد از گزارش پيشتر اين نهاد از طريق تصاوير ماهواره‌اي  در تاسيسات پارچين فعاليت‌هاي گسترده اي را در زمينه حذف يا جابجايي مصالح ساختماني، ضايعات، نخاله‌‌ها و فعاليت‌هاي ساختماني شاهد بوده است. اين فعاليت‌ها به توانايي آژانس در تاييد اين برنامه‌ها لطمه وارد مي‌کند براي ايران نيز مهم است تا پاسخ‌‌هاي لازم را به پرسش‌هاي آژانس و امکان دسترسي به مکان‌هاي ويژه ابهام انگيز فراهم آورد.

68- همانطور که در گزارش قبلي مدير کلي آژانس بين‌المللي اتمي  و به دنبال  نشست وي در 17 اوت سال جاري اشاره شده است اين نهاد نياز مند اين است تا قادر باشد ارزيابي اصولي را در زمينه موارد قابل توجه ذکر شده انجام داده  و همه آن‌ها را در قالب يک سيستم ارزيابي جامع ارائه دهد.

I. اطلاعات طراحي

69- بر اساس توافقنامه پادمان ها و قطعنامه هاي مربوطه شوراي حکام و شوراي امنيت، ايران ملزم است مفاد کد تعريف شده به شماره 3.1 از بخش عمومي ترتيبات فرعي توافقنامه پادمان ها (Subsidiary Arrangements General Part) در ارتباط با فراهم سازي اوليه اطلاعات طراحي را اجرايي سازد.

J. پروتکل الحاقي

70- برخلاف قطعنامه هاي مربوط شوراي حکام و شوراي امنيت، ايران پروتکل الحاقي را اجرا نمي کند. آژانس در جايگاهي نيست که بتواند تضميني معتبر درباره عدم وجود فعاليت ها و مواد هسته اي اعلام نشده در ايران ارائه کند مگر اينکه ايران همکاري لازم با آژانس را در اين رابطه، شامل اجراي پروتکل الحاقي داشته باشد.

K. ساير موضوعات

71- در 12 اوت 2014، آژانس تاييد کرد که 12 بسته سوخت که در ايران توليد شده‌اند و شامل اورانيوم غني‌شده تا 20 درصد بوده‌اند، در مرکز TRR قرار گرفته‌اند. در همين تاريخ، آژانس مشاهده کرد که نمونه کوچک رآکتور تحقيقاتي اراک در استخر ذخيره‌سازي شده است.

72- در تاريخ 13 اوت 2014، آژانس تاييد کرد که يک صفحه سوخت شامل ترکيب U3O8 غني شده تا 20 درصد و آلومينيوم، در تاسيسات MIX باقي مانده است که از فردو به اين مکان منتقل شده و براي فعاليت‌هاي تحقيق و توسعه مورد استفاده قرار مي‌گرفته است. هدف از اين تحقيقات توليد ايزوتوپ‌هاي MO، Xe و I بوده است.

73- در 16 و 17 اوت 2014، آژانس يک بازرسي و يک DIV از کارخانه اتمي بوشهر انجام داد که در اين زمان کارخانه مزبور با 100 درصد ظرفيت اسمي خود مشغول به کار بود.

74- در 31 اوت 2014، براي يک عضو آژانس که براي يک ديدار فني عازم تهران بود، رواديد صادر نشد. اين سومين باري است که فرد مزبور به‌خاطر نداشتن رواديد نمي‌تواند در ديدارهاي فني برگزار شده در تهران مشارکت کند. براي اينکه آژانس بتواند به شکل موثري به موضوعات باقي‌مانده بپردازد، لازم است که تمام افراد معرفي شده از سوي آژانس و حائز تخصص‌هاي مورد نياز بتوانند در فعاليت‌هاي فني در ايران مشارکت داشته باشند.

خلاصه

75- همانطور که اژانس کار تاييد عدم انحراف مواد هسته‌اي را در تاسيسات اتمي تداوم خواهد داد اما آژانس در موقعيتي نيست که بتواند نسبت به نبود مواد و فعاليت هاي هسته اي اعلام نشده در ايران و اين‌که بدين نتيجه برسد که مواد بکار رفته در برنامه هسته‌اي ايران صلح آميز است گزارشي ارائه دهد.

76- ايران يکي از 5 موارد عملي که در قالب سومين چاچوب همکاري توافق شده را که پذيرفته بود پيش از مهلت مقرر به اجرا گذاشت  و 2 مورد ديگر را نيز بعد از مهلت تعين شده انجام داد و سپس بحث با آژانس را در زمينه دو اقدام عملي ديگر آغاز کرد.

77- نياز است تا ايران اقدام‌هاي عملي جديد در مرحله بعدي و در ارتباط با چارچوب همکاري که البته تاکنون اجرا نکرده است را اجرا کند.

78- مديرکل آژانس بين المللي اتمي تعهد قاطعانه  ايران در اجراي همکاري در چاچوب همکاري توافق شده  و ميل به سرعت بخشيدن در اين زمينه را اعلام مي‌کند.

79- آژانس بين‌المللي اتمي ادامه نظارت و تاييد اين اقدام‌ها را همانطور که عنوان شد بر عهده خواهد گرفت.

80- مدير کل آژانس بين‌المللي اتمي به نحو مقتضي به ادامه ارائه گزارش در اين زمينه خواهد پرداخت.